Funkcje państwa powinny obejmować cele wspólne, takie jak bezpieczeństwo zewnętrzne i wewnętrzne, przygotowywanie i egzekucję przepisów prawa, pewne elementy infrastruktury – tory kolejowe, drogi.
Policja realizuje działania z obszaru bezpieczeństwa wewnętrznego. Policja ma zapewnić bezpieczeństwo obywateli a także musi utrzymać bezpieczeństwo i porządek publiczny. By spełniać swoje funkcje policja ma specjalne uprawnienia. Jest częścią aparatu przymusu państwowego. Państwo posiada prawo, w celu egzekwowania przepisów prawa, do używania siły fizycznej oraz broni palnej.
Niektóre funkcje przynależeć muszą jedynie do państwa, nie powinny one być wypełniane poprzez wolny rynek. Są to wszystkie tak zwane cele wspólne. Winny one tyczyć tych obszarów gdzie każdy człowiek ma równe prawo bez względu na pozycję społeczną czy status materialny. Na przykład sądy powinny wyrokować bez względu na zasoby materialne osoby której ma dotyczyć wyrok, chyba że majątek ten bezpośrednio jest powiązany ze sprawą. Decyzje sądu nie mogą być na sprzedaż. Tak samo działanie policji. Powinna ona tak samo dobrze działać wobec obywateli uboższych jak i tych zamożniejszych.
Termin i struktura państwa wykształciły się w starożytnej Grecji – poprzez polis, tradycję realizowano w rzymskich republikach. Intelektualiści określali państwo jako pewną uporządkowaną komunę różnorakich grup ludności, których współpraca konieczna jest do jego dobrego istnienia i osiągania zamierzonych celów. Ta forma organizacji społeczeństw jest obecnie jedyną respektowaną, interpretacje jej genezy mogą sugerować, że ustalenie tego typu umowy między członkami danej zbiorowości było warunkiem koniecznym dla zachowania ładu społecznego.
Jako elementy składowe państwa podać należy: populację, terytorium i władzę – to rozgraniczenie pozwala na odróżnienie go od innych organizacji życia publicznego. Państwo scharakteryzować można jako suwerenną i samorządną jednostkę geopolityczną, stanowiącą podmiot prawny. Jest to organizacja władcza wobec obywateli której uprawnienia ustalone są w ustawie zasadniczej, czyli konstytucji.
Głównym celem państwa winno być dobro wspólne obywateli, osiągane zarówno na szczeblu lokalnym, jak i międzynarodowym. W literaturze przedmiotu pośród funkcji państwa figurują: zapewnienie porządku, utrzymywanie stosunków międzypaństwowych, nadanie ram prawnych gospodarce, utrzymywanie znormalizowanego systemu prawnego. Przynależność do niego jest obligatoryjna i sformalizowana, i wymaga akceptacji wszystkich norm prawnych obowiązujących na terytorium danego kraju.
Najwyższą efektywność ekonomiczną w historii cywilizacji człowieka osiągnęły państwa o modelu gospodarki wolnorynkowej oparte na chrześcijańskich wartościach. Przede wszystkim były to państwa z dominującą rolą wyznań protestanckich. Od kilkudziesięciu lat w państwach Europy zachodniej wprowadza się laicyzację obywateli i wprowadza coraz większy stopień socjalizmu, co prowadzi do chaosu w temacie norm moralnych i regresie standardu ekonomicznego mieszkańców.
Efektywne państwo to to które realizuje zadania które tylko ono jest w stanie zrealizować. Zatem armia, policja, sądownictwo, polityka zagraniczna, drogi, pewne elementy infrastruktury . Obywatele składają się na takie państwo w postaci podatków. Jeżeli rząd zaczyna działać w obszarach które powinny należeć już do wolnego rynku, zaczynają się pojawiać patologie takie jak nieracjonalne inwestycje czy korupcja.